زمینه و هدف: همـوفیلوس آنفلوانزا، باسیل گرم منفی است که بخشی از میکروفلور نازوفارنکس را در اغلب افراد تشکیل داده و سویه های مختلف آن در دو گروه کپسولدار (قابل طبقه بندی) و بدون کپسول (غیرقابل طبقه بندی) مورد مطالعه قرار می­گیرد. پروتئین غشاء خارجی P6 ، نوعی ایمونوژن حفاظت شده و پایدار درمیان سویه­های فاقد کپسول و نیز سویه‏های کپسولدار هموفیلوس آنفلوانزا می­باشد و خود بعنوان کاندید مناسبی جهت واکسیناسیون علیه هموفیلوس آنفلوانزا مطرح گردیده است. هدف از این مطالعه، تولید و تخلیص آنتی­ژن نوترکیب P6 به عنوان یک پروتئین حامل در واکسنهای کونژوگه می­باشد.

  روش کار: قطعه­ای به طول324 جفت باز از بخش انتهای ژن کد کننده پروتئین P6 در حامل پلاسمیدی pJET1.2 و متعاقبا در pET28a(+) کلون شد. القای تولید پروتئین با یک میلی مولار IPTG صورت گرفت و تخلیص آن با حل کردن اجسام سلولی در اوره، جذب با رزین نیکل، حذف اوره با شیب کاهشی اوره در محلول های شستشو و نهایتا جمع آوری پروتئین نوترکیب به شکل محلول در ایمیدازول انجام شد. حذف ایمیدازول با دیالیز در برابر بافرفسفات نمکی صورت پذیرفت. پروتئین نوترکیب P6_47-153 با استفاده از آنتی سرم پلی کلونال خرگوشی ضد هموفیلوس آنفلوانزا با استفاده از روش وسترن بلات تایید گردید.

  یافته ها: پروتئین نوترکیب P6_47-153 در میزبان E. coli BL21(DE3) با موفقیت بیان و تخلیص گردید (حدود 4 میلی گرم درهر لیتر کشت مایع LB ). ساختار آنتی­ژنی پروتئین نوترکیب P6 نیز با استفاده از ایمونوبلاتینگ تأیید شد.

  نتیجه گیری: نتایج وسترن بلات به موازات نتایج تعیین توالی، حاکی ازصحت تولید پروتئین P6_47-153 نوترکیب و حفظ نسبی ساختار اپی ‌ توپی آن می­باشد.