زمینه و هدف: بیماران روانی مزمن، نه تنها خودشان به عضو غیرفعال جامعه تبدیل می­شوند، بلکه هزینه­ی سنگین نگهداری و توانبخشی آنها بر دوش جامعهو خانواده می­افتد.این مطالعه با هدف تبیین نشانگان مثبت و منفی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی بر اساس حمایت اجتماعی ادراک­شده انجام شد.

  روش کار: روش این مطالعه توصیفی همبستگی بود و جامعه­ی آماری آن را بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی بستری در بیمارستان روانپزشکی ایثار و مراکز توانبخشی اردبیل در سه ماه آخر سال 1392 تشکیل می­دادند. از بین جامعه­ی آماری، 124 نفر با روش نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب شده و با استفاده از مقیاس نشانگان مثبت و منفی ( PANSS )، مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک­شده ( MSPSS ) و چک لیست محقق­ساخته ویژگی­های جمعیت­شناختی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده­ها با ابزارهای آماری تحلیل رگرسیون چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد.

  یافته­ها: میانگین سنی بیماران مورد بررسی 09/9 ± 34/36 بوده و بیش از نیمی از آنها (58%) از نظر تحصیلی دارای تحصیلات ابتدایی یا بیسواد بودند. نتایج نشان داد که شاخص علایم مثبت بیماران با حمایت اجتماعی خانواده، حمایت افراد مهم و نمره­ی کل حمایت اجتماعی رابطه­ی منفی داشته (01/0> p ) و شاخص علایم منفی نیز با حمایت اجتماعی دوستان، حمایت افراد مهم و حمایت اجتماعی کل رابطه­ی منفی دارد (05/0> p ). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که 11% از واریانس علایم مثبت و منفی بیماران با حمایت اجتماعی ادراک­شده تبیین می­شود(01/0> p ).

  نتیجه­گیری: حمایت اجتماعی ادراک­شده با نشانگان مثبت و منفی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مرتبط است. بنابراین اتخاذ تدابیری برای افزایش منابع حمایت اجتماعی و ارتقاء حمایت اجتماعی ادراک­شده می­تواند به عنوان مداخله­ای اثربخش مورداستفاده متخصصان بالینی، خانواده­ها و بیماران روانی قرار گیرد.