زمینه و هدف: نوریت بینایی حاد یا التهاب عصب بینایی در تعداد قابل توجهی از موارد و به خصوص در زنان جوان، علامتی از مولتیپل اسکلروزیس و شروعی برای آن خواهد بود. پتانسیل برانگیخته بینایی VEP ( Visual Evoked Potential ) روشی غیر تهاجمی برای ارزیابی انتقال امواج عصبی از عصب بینایی است. هدف این بررسی پیگیری بیماران با نوریت اپتیک حاد و تغییرات VEP با گذشت زمان است.

  روش کار: VEP در30 بیمار با تشخیص نوریت بینایی حاد شامل 25 زن (3/83%) و پنج مرد (7/16%) با میانگین سنی 9 ± 77/28 سال بررسی شد. برای کلیه بیماران معاینات بالینی و MRI ( Magnetic Resonance Imaging ) مغزی انجام گرفت. بررسی ها در پایان ماه اول وششم تکرار شدند. یافته های حاصل به کمک برنامه نرم افزار آماری SPSS نسخه 11 تجزیه و تحلیل شد.

  یافته ها: معاینات بالینی در 12 بیمار (40%) یک اختلال دیگر نورولوژیک را نشان داد. در 19 مورد (3/63%) MRI مغزی غیرطبیعی بود. میانگین تاخیر ظهور موج موسوم به 100 p در کلیه موارد غیر طبیعی بود و تنها در هفت بیمار پس از شش ماه VEP به محدوه طبیعی رسید. برای 15 بیمار (50%) تشخیص قطعی و در چهار بیمار (13%) تشخیص محتمل مولتیپل اسکلروز مطرح شد. دامنه موج 100 p ارزش پیش آگهی دهنده برای بهبودی ضایعه عصب نداشت.

  نتیجه گیری: ارزش پتانسیل برانگیخته بینایی در تشخیص ضایعات عصب اپتیک تایید می شود. بررسی حاضر نشان می دهد که حساسیت آن در حدود 80% است و لازم است که از مقایسه دو چشم برای تشخیص اختلال استفاده شود. بررسی دقیق بیماران و درخواست MRI مغزی در اولین مراجعه و پیگیری های بعدی جهت تشخیص زود هنگام مولتیپل اسکلروز توصیه می شود.