[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي مقالات آماده انتشار آخرين شماره تمام شماره‌ها جستجو ثبت نام ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات مجله::
هیات تحریریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
خط مشی دبیری::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
::
شاپا
شاپاچاپی  
2228-7280
شاپا الکترونیکی
2228-7299
..
بانک ها و نمایه ها

 

 

 

 

 

 
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
لینک مفید بر ای داوران

سرقت ادبی وعلمی فارسی

سرقت ادبی وعلمی لاتین

..
دسترسی آزاد
مقالات این مجله با دسترسی آزاد توسط دانشگاه علوم پزشکی اردبیل تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
 
..
:: دوره 22، شماره 1 - ( بهار 1401 ) ::
جلد 22 شماره 1 صفحات 17-7 برگشت به فهرست نسخه ها
ساخت داربست نانوالیاف با استفاده از پلی کاپرولاکتون حاوی سیلیمارین جهت بررسی مهندسی بافت سلول‫های عصبی‬‬
رضا نجفی ، اسداله اسدی* ، صابر زهری ، آرش عبدالملکی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران ، asad.asady@gmail.com
چکیده:   (820 مشاهده)
زمینه و هدف: مهندسی بافت حوزه رو به رشدی برای ترمیم و جایگزینی عملکرد معیوب بافت  یا ارگان آسیب دیده است و امروزه به عنوان یک درمان نوین برای جایگزینی روش­های مرسوم پیوند مطرح گردیده و به این منظور مواد زیستی پلیمری (داربست­ها) و سلول­های زنده را به کار می­گیرد. هدف از این مطالعه ساخت نانوداربست پلی کاپرولاکتون (PCL) و بارگذاری سیلیمارین  بر روی نانوداربست جهت بررسی زیست سازگاری و توان تکثیر سلولهای PC12 بر روی آن می­باشد.
روش کار: به منظور تهیه نانوداربست پلی کاپرولاکتون و بارگذاری سیلیمارین بر روی آن، محلول پلی کاپـــرولاکتــــون 7 درصد (حل شده در استیک اسید) با محلول سیلیمارین با غلظت 0/9 درصد وزنی مخلوط شد، سپس توسط دستگاه الکتروریسی داربست تهیه شد. مورفولوژی داربست توسط میکروسکوب الکترونی روبشی (SEM) و ساختار شیمیایی داربست توسط طیف سنجی ATR-FTIR مورد ارزیابی قرار گرفت. زیست سازگاری داربست و بقای سلولی، سلول­های PC12، با تست MTT و میکروسکوپ SEM بررسی شد.
یافته ­ها: بررسی مورفولوژی داربست و ساختار شیمیایی آن نشان دهنده تخلخل مناسب داربست و بارگذاری موفق سیلیمارین بر روی داربست PCL بود. زیست سازگاری داربست 24، 48 و72 ساعت بعد از کشت سلول­های PC12 مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشان دهنده افزایش زنده مانی سلول­ها و اتصال مناسب سلولها بر روی داربست بود.
نتیجه­گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بارگذاری سیلیمارین بر روی داربست پلی کاپرولاکتون باعث افزایش توان تکثیر و زنده مانی سلول های PC12 می­شود. از این رو این داربست می تواند کاندید مناسبی برای مهندسی بافت عصب باشد.
شماره‌ی مقاله: 1
واژه‌های کلیدی: پلی کاپرولاکتون، سیلیمارین، مهندسی بافت، الکتروریسی
متن کامل [PDF 1678 kb]   (417 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله اصیل | موضوع مقاله: ژنتیک و پزشکی مولکولی
دریافت: 1401/4/28 | پذیرش: 1401/7/4 | انتشار: 1401/8/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA

Ethics code: IR.UMA.REC.1401.022



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Najafi R, Asadi A, Zahri S, Abdolmaleki A. Fabrication of Nanofiber Scaffolds Using Polycaprolactan Containing Silymarin to Study Neural Cell Tissue Engineering. J Ardabil Univ Med Sci 2022; 22 (1) : 1
URL: http://jarums.arums.ac.ir/article-1-2186-fa.html

نجفی رضا، اسدی اسداله، زهری صابر، عبدالملکی آرش. ساخت داربست نانوالیاف با استفاده از پلی کاپرولاکتون حاوی سیلیمارین جهت بررسی مهندسی بافت سلول‫های عصبی‬‬. مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل. 1401; 22 (1) :7-17

URL: http://jarums.arums.ac.ir/article-1-2186-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 22، شماره 1 - ( بهار 1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل Journal of Ardabil University of Medical Sciences
Persian site map - English site map - Created in 0.17 seconds with 43 queries by YEKTAWEB 4623