مقالات این مجله با دسترسی آزاد توسط دانشگاه علوم پزشکی اردبیل تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
گروه پوست و رادیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران. ، h.anari@arums.ac.ir
چکیده: (6011 مشاهده)
زمینه و هدف:اولتراسونوگرافی به عنوان بهترین روش غیر تهاجمی و ارزان قیمت در دسترس برای بررسی تغییرات ضخامت اینتیما- مدیای شریانهای کاروتید (IMT) و برای یافتن ارتباط آن با عوامل خطر قلبی- عروقی و حوادث عروقی در مطالعات مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. هدف این مطالعه بررسی میزان IMT در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بر اساس شاخصهای بالینی و آزمایشگاهی بود. روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی تعداد 100 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به کلینیک دیابت به طور کاملاً تصادفی انتخاب و از نظر شاخصهای بالینی و آزمایشگاهی آترواسکلروز سیستمیک مورد بررسی قرار گرفتند. هر دو نوع IMT (TA و TB) در شش محل سیستم کاروتید توسط اولتراسونوگرافی محاسبه و شدت افزایش این دو مقدار نسبت به IMT نرمال محاسبه و ارتباط آن با شاخصهای بالینی و آزمایشگاهی آترواسکلروز تعیین و داده های جمع آوری شده با استفاده از روشهای آمار توصیفی در نرم افزار spss-19 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه بیش از 80 درصد افراد دارای میزان IMT بالاتر از حد نرمال بودند. بین شدت افزایش IMT با متغیرهای جنس، مصرف سیگار، عدم فعالیت ورزشی منظم، دیس لیپیدمی و کیفیت نامناسب کنترل گلوکز خون ارتباط معنیدار و قوی وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بیماری دیابت و فاکتورهایی مانند عوامل جنسیت، مصرف سیگار و عدم فعالیت ورزشی منظم اثر عمده ای بر روی افزایش IMT نسبت به میزان نرمال داشته است.
Iran-parvar M, Anari H, Ghoreishi S T, Naghi-zadeh M J, Mirfakhrayi S. A Study of Carotid Arterial Intima-Media Thickness (IMT) Changes based on Clinical and Para-Clinical Indexes in Patients with Type 2 Diabetes
. J Ardabil Univ Med Sci 2018; 18 (2) :252-260 URL: http://jarums.arums.ac.ir/article-1-1590-fa.html
ایران پرور منوچهر، اناری حسن، قریشی سید طاها، نقی زاده محمد جواد، میرفخرایی شاداب. بررسی تغییرات ضخامت دیواره شریان کاروتید بر اساس شاخصهای بالینی و پاراکلینیکی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2. مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل. 1397; 18 (2) :252-260