مقالات این مجله با دسترسی آزاد توسط دانشگاه علوم پزشکی اردبیل تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، همدان، ایران ، minoomahmoodi@yahoo.com
چکیده: (6639 مشاهده)
زمینه و هدف: عوارض قرارگرفتن در معرض سرب بر روی تولید مثل بسیار گسترده است. ویتامین D از مهمترین ویتامین های مورد نیاز بدن است. این مطالعه به منظور تعیین اثر ویتامین D بر فرآیند اسپرماتوژنز در موش های صحرایی نر تیمار شده با نیترات سرب انجام شد. روش کار: در این مطالعه تجربی، ۲۵ سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار در محدوده وزنی ۳۰۰ - ۲۵۰ گرم و به صورت تصادفی به ۵ گروه ۵ تایی تقسیم شدند. گروه کنترل بدون هیچ تیماری، گروه دریافت کننده سرب به صورت گاواژ، و گروههای تجربی دریافت کننده سرب + ویتامینDدر دوزهای ۲۵، ۵۰ و ۷۵ میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ. مدت زمان انجام آزمایش ۲۸ روز بود. در پایان مطالعه پس از بیهوش کردن موشها خونگیری مستقیم از قلب جهت اندازه گیری سطح سرمی هورمونهای تستوسترون، FSHوLHانجام و مطالعات بافت شناسی جهت شمارش اسپرماتوسیت و بررسی قطر لوله سمینی فر صورت گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSوروش آماری ANOVA با سطح معناداری 0/05>p بررسی شد. یافته ها:میانگین سطح سرمی هورمون تستوسترون در گروه دریافت کننده سرب کاهش معنادار (0/001>p) نسبت به گروه کنترل و میانگین سطح سرمی هورمونهای FSH و LHافزایش معنادار (0/001>p) نسبت به گروه کنترل نشان داد. تعداد اسپرماتوسیت و قطر لوله سمینی فر نیز دارای کاهش معنادار (0/001>p) نسبت به گروه کنترل بود. مصرف ویتامینD باعث تخفیف آثار ناشی از مصرف سرب شد. اثربخشی کاملا وابسته به دوز بود. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان می دهد که ویتامین D قادر است روی سطح سرمی تستوسترون و گنادوتروپین ها اثر معنی داری داشته باشد.
Shafiee S, Mahmoodi M, Shahidi S. Protective Effect of Vitamin D on Spermatogenesis in Male Rats Treated with Lead Nitrate
. J Ardabil Univ Med Sci 2017; 17 (4) :402-416 URL: http://jarums.arums.ac.ir/article-1-1484-fa.html
شفیعی شیما، محمودی مینو، شهیدی سیامک. تاثیر محافظتی ویتامین D بر فرآیند اسپرماتوژنز در موشهای صحرایی نر تیمار شده با نیترات سرب. مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل. 1395; 17 (4) :402-416