زمینه و هدف: ماکرولیدها، لینکوزامیدها و استرپتوگرامین (B(MLSB در درمان عفونت های استافیلوکوکی استفاده می‏شوند. این داروها سنتز پروتئین را با اتصال به23SrRNA  مهار می کنند. هدف از این مطالعه بررسی مولکولی مقاومت القایی به کلیندامایسین در سویه های استافیلوکوکوس جداشده از نمونه های بالینی است.
روش کار: در کل 200 نمونه استافیلوکوکوس از بینی و حلق بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه و عفونی بیمارستان های توحید و بعثت سنندج جمع آوری شد. حساسیت آنتی میکروبی با روش دیسک دیفیوژن، مقاومت به متی‏سیلین با روش Screen Agar و بررسی فنوتیپی مقاومت القایی با روش D-Test ارزیابی شد. همچنین جهت اثبات ژنهای A,B,C,TR)erm)یک multiplex PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی انجام شد.
یافته ها: در بررسی 200 نمونه، MRSA 18/5% و MRCNS 32% به دست آمد. در کل از 80 نمونه بالینی (48 استافیلوکوکوس کواگولاز منفی و 32  استافیلوکوکوس اورئوس) استافیلوکوکوس مقاوم به اریترومایسین جدا شد. از 48 ایزوله استافیلوکوک کواگولاز منفی (CONS) مقاوم به اریترومایسین، iMLSB 11/63%، ermA 5/41 %،ermB  5/41 %، ermC  3/13% وermTR  0% به دست آمد. از 32 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به اریترومایسین، iMLSB 9/38%،ermA ، ermB،ermC  وermTR  هر کدام 22/2% به دست آمد.
نتیجه گیری: این مطاالعه برای اولین بار وجود ژن erm و مقاومت القایی به کلیندامایسین را در نمونه های بالینی جدا شده از بیماران در سنندج نشان می‏دهد و همچنین فراوانی ژن های erm در سویه های CONS نسبت به aureus . Sبالا بود که نشان دهنده انتقال ژن توسط سویه های غیر بیماری زا به سویه های بیماری زا می باشد. لذا توصیه می‏شود برنامه های کنترلی و پیشگیری مداوم جهت ایجاد سویه مقاوم انجام شود.