زمینه و هدف: پوسیدگی دندانی شایعترین بیماری مزمن دوران کودکی است و عوامل مختلفی در شیوع و بروز این بیماری موثر هستند. هدف این مطالعه تعیین شیوع پوسیدگی دندان در بین دانش­آموزان ۱۲-۶ ساله مدارس ابتدایی شهر اردبیل بود.

  روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی تعداد ۸۴۷ دانش­آموز (۴۴۴ نفر دختر و ۴۰۳ نفر پسر) به صورت تصادفی از مدارس دولتی و غیرانتفاعی سطح شهر اردبیل انتخاب شدند. معاینه بالینی دانش­آموزان براساس معیارهای سازمان جهانی بهداشت که شامل تعیین شاخص­های DMFS, DMFT, dmft و تعیین شیوع پوسیدگی دندان بودند، انجام شدو اطلاعات در چک لیستی وارد شدند. داده ها با استفاده از روشهای آماری مجذورکای، T-test و ANoVA در نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

  یافته­ها: شیوع پوسیدگی دندان در بین دانش­آموزان ۱۲-۶ ساله مدارس ابتدائی به طور کلی۷/۷۹% بدست آمد که در دندانهای دائمی ۱/۷۱% و در دندانهای شیری۳/۸۸% بوده است. میانگین کل شاخص­های dmft ، DMFT و DMFS به ترتیب ۰۹/۰ ± ۷۴/۲ و ۱/۰ ± ۶/۱ و ۱/۰ ± ۵/۳ بود. نتایج نشان داد که رابطه معنی­دار آماری بین شاخص­های dmft ، DMFT و DMFS و گروههای سنی وجود داشت.

  نتیجه گیری: نتایج نشان داد که شیوع پوسیدگی دندان در بین دانش­آموزان ۱۲-۶ ساله شهر اردبیل بیشتر از حد استانداردهای جهانی می باشد. بنابراین بهبود در سرویس دهنده­های خدمات دندانپزشکی، برنامه ریزی و انجام مواردی از قبیل آموزش، پیشگیری و درمان به منظور سلامت دهان و دندان کودکان در آینده کاملاً ضروری به نظر می­رسد.