---

زمینه و هدف: هر چند روشهای درمانی متعددی برای بیماری پیتریازیس ورسیکالر وجود دارد ولی اطلاعات کافی در مورد استفاده از روش های جدید درمان موضعی و سیستمیک ناکافی است. در این مطالعه، اثر کلوتریمازول موضعی در برابر فلوکونازول سیستمیک در درمان بیماری پیتریازیس ورسیکالرمورد ارزیابی قرار گرفت.
روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور ((double-blind randomized clinical trial  بود که در کلینیک پوست بیمارستان ۵ آذر گرگان از اردیبهشت ۱۳۸۵ تا خرداد ۱۳۸۶ انجام گرفت. ۱۲۰ بیمار به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: در گروه اول، بیماران تحت درمان با دوز واحد کپسول فلوکونازول (mg۴۰۰) و دارونمای کرم کلوتریمازول قرار گرفتند. در گروه دوم بیماران با کرم کلوتریمازول (دو بار در روز) و دارونمای کپسول فلوکونازول درمان شدند. دوره درمان ۲ هفته در نظر گرفته شد. بیماران ۲، ۴ و ۱۲ هفته بعد از درمان از نظر پاسخ بالینی ارزیابی شدند.
یافته ها: در گروه یک۵۰ و در گروه دوم ۵۵ بیمارمورد ارزیابی قرار گرفتند که بعد از ۲ هفته، میزان پاسخ بالینی در گروه دوم ۴۹/۱% در مقایسه با گروه اول ۳۰% بیشتر بود (p=۰/۱۶). بعد از ۴ هفته، ۴۱ بیمار (۸۱/۲%) از گروه اول و ۵۲ مورد (۹۴/۹%) از گروه دوم به طور کامل عاری از ضایعات بودند (p=۰/۰۴۴). عود در گروه اول ۶% و در گروه دوم ۱۸/۲% بود. هیچ عارضه جانبی در ۲ گروه مشاهده نشد.
نتیجه گیری: در این مطالعه، پاسخ بالینی هفته چهارم در گروه کلوتریمازول بیشتر از فلوکونازول بود. عود در هفته ۱۲ بعد از درمان با فلوکونازول خوراکی کمتر از کرم کلوتریمازول مشاهده شد