ماندانا منصور قناعی، احسان کاظم نژادلیلی، سیدعلاه الدین عسگری، ندا آزادیان،
دوره ۱۸، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف: بررسی عملکرد کلیه و کبد قبل و بعد از درمان با متوترکسات در درمان حاملگی مولار توصیه شده است، اما لزوم اینکار در بیماران تحت درمان حاملگی نابجا به اثبات نرسیده است. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات سطح کراتینین و AST در مبتلایان به حاملگی نابجای دریافت کننده دوز دوگانه (DD) و متعدد (MD) متوترکسات قبل و پس از درمان بود.
روش کار: این مطالعه گذشته نگر بصورت مقطعی بر روی ۱۵۲ نفر از مبتلایان به حاملگی نابجا طی سالهای ۹۲-۱۳۸۶ در بیمارستان الزهرا (س) رشت انجام گرفت. ۷۶ نفر دوز دوگانه و ۷۶ نفر دوز متعدد متوترکسات را دریافت نمودند. میزان موفقیت در از بین رفتن حاملگی نابجا، عوارض متوترکسات و تغییرات سطح کراتینین و AST در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین تغییرات کراتینین در گروه DD ۰/۰۸±۰/۰۶ و در گروه MD ۰/۱۳±۰/۱۶ بود و اختلاف بین دو گروه از نظر آماری معنیدار بود (۰/۰۲p=). تغییرات AST در گروه DD ۲/۴۷±۵/۰۶ و درگروه MD ۵/۵±۹/۶۳ بوده است و افزایش AST در گروه MD نسبت به گروه DD از لحاظ آماری معنیدار بود (۰/۰۰۲=p). میزان موفقیت در گروه DD ۶۵/۸ درصد و در گروه MD ۸۶/۸ درصد بود که این اختلاف از نظر آماری معنادار بود (۰/۰۰۲p=). میــــزان عوارض در گروه DD ۱۳/۲ درصد و در گروه MD ۳۲/۹ درصد بــود که این اختلاف از نظر آماری معنیدار بود (۰/۰۰۴p=).
نتیجه گیری: بنظر میرسد استفاده از دوزهای متعدد متوترکسات در مبتلایان به حاملگی نابجا از یک طـــــرف سبب افزایش موفقیت و از طـــرف دیگر سبب افزایش قابل توجه در سطح کراتینیـــن و AST میگردد.
.png)
.png){kind=small}
