نیره امینی ثانی، داریوش سوادی اسکویی، سید مرتضی شمشیرگران، سعید دستگیری، مازیار هاشمیلر، مریم جعفریانی،
دوره ۷، شماره ۴ - ( ۹-۱۳۸۶ )
زمینه و هدف: میزان های میرایی بیماری عروق مغزی در برخی از کشور ها در دهه های اخیر کاهش یافته است. تغییرات در میزان های میرایی می تواند ناشی از تغییرات در بروز بیماری یا میزان میرایی آن باشد. از آنجایی که اطلاعات کمی در خصوص میرایی سکته مغزی در کشور در دسترس است این مطالعه با هدف بررسی میزان میرایی یا مرگ و میر ۲۸ روز اول پس از سکته مغزی در استان اردبیل صورت گرفت.
روش کار: این مطالعه به روش آینده نگر از اول اردبیهشت ماه ۱۳۸۳ تا اول دیماه ۱۳۸۴ در اردبیل صورت گرفت.آزمودنی های مطالعه شامل بیماران با تشیخص قطعی سکته مغزی بر اساس یافته های CT اسکن بودند و در بیمارستان علوی شهر اردبیل که تنها مرکز ارجاعی این بیماران در استان است بستری می شدند. اطلاعات پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۴ و آزمون مجذور کای و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: در طول این مدت ۳۵۲ مورد وارد مطالعه شده و در پایان ۳۴۶ مورد پیگیری شدند. ۲۸۸ مورد (۸۱/۸%) دچار سکته مغزی ایسکمیک، ۵۷ مورد (۱۶/۲%) ICH و۷ مورد (۲%) SAH (Subarachnoid Hemorrhage) بودند. سابقه پر فشاری خون در ۶/۶۱% موارد وجود داشت. ۲۶/۱% موارد سابقه بیماری قلبی و ۱۶/۸% مبتلا به دیابت بودند. ۱۹/۸% نیز سیگاری بودند. پس از پیگیری مشخص شد که ۷۰ مورد (۲۰/۳%) در ۲۸ روز اول فوت نمودند. میانگین سنی افراد فوت شده ۱۰/۹± ۶۹/۱ سال و افراد زنده ۱۲/۹± ۶۴/۲ سال بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (۰/۰۰۳ =p). از مجموع ۲۸۸ مورد CVA، ۴۲ نفر (۱۴/۶%)، از کل ICH ها، ۲۸ نفر(۴۳/۱%) و از ۷ مورد SAH، ۳ مورد فوت نمودند. اختلاف کمی بین میرایی ناشی از سکته مغزی ایسکمیک در مردان و زنان وجود داشت ولی مردان مبتلا به ICH بقای کمتری نسبت به زنان داشتند.
نتیجه گیری:میزان میرایی در مطالعه حاضر قابل توجه است، که بر حسب سن، نوع تشخیص، جنس و سابقه بیماری قلبی متفاوت بود. بنظر می رسد تمهیدات مناسب درمانی و مراقبتی در جهت کاهش این میزان ضروری می باشد