مینا کیانی، پریا پرتو،
دوره ۱۷، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۵ )
چکیده
زمینه و هدف: مطالعه حاضر به بررسی اثرات گونادوتوکسیسیتی ایجاد شده بوسیله آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین و اثرات حفاظتی ال- کارنیتین پرداخته است.
روش کار: در این مطالعه ۲۰ عدد موش سفید نژاد NMRI به چهار گـروه کنترل، سیپروفلوکساسین، ال-کارنیتین، ال-کارنیتین- سیپروفلوکساسین، (هر گروه شامل ۵ حیوان) تقسیم گردید. گروه کنترل نرمال سالین دریافت کردند، گروه تیمار ۱؛ mg/kg ۱۲/۵ سیپروفلوکساسین، گروه تیمار۲؛ mg/kg ۱۰۰ ال-کارنیتین، گروه تیمار۳؛ mg/kg ۱۰۰ ال-کارنیتین همراه با mg/kg ۱۲/۵سیپروفلوکساسین، دریافت کردند. همه حیوانات بصورت درون صفاقی و برای ۱۵ روز تیمار شدند. بیضه و اپیدیدیم به منظور بررسی پارامترهای اسپرم (تعداد، تحرک، مورفولوژی و قدرت زنده ماندن اسپرم) جمعآوری شدند.
یافته ها: در گروه سیپروفلوکساسین کاهش معنی دار تعداد اسپرم، قدرت زنده ماندن اسپرم، درصد تحرک، حرکت پیشرونده اسپرم، اسپرم نرمال و همچنین افزایش معنیدار حرکت چرخشی، اسپرم بدون حرکت، ناهنجاری سر و دم مشاهده شد (≤۰/۰۵p). افزایش معنی دار تعداد اسپرم، قدرت زنده ماندن اسپرم، درصد تحرک و حرکت پیشرونده اسپرم، اسپرم نرمال و همچنین کاهش معنی دار میزان حرکت چرخشی، اسپرم بدون حرکت، ناهنجاری سر در گروه ال-کارنیتین- سیپروفلوکساسین مشاهده شد (≤۰/۰۵p)، اما کاهش ناهنجاری دم اسپرم معنی دارنبود.
نتیجه گیری: ال- کارنیتین، باعث بهبود پارامترهای اسپرم در موش های بالغ تحت درمان با سیپروفلوکساسین می شود.
.png)
.png){kind=small}
