زمینه و هدف: درک (دریافت) و ادراک (احساس) دو جزء هر تجربه حسی هستند. دریافت حسی ( sensory reception ) جریان اطلاعات در باره محیط داخلی یا خارجی از راه حسی است. انسان ها از طریق دریافت و سازمان­بندی تحریکات حسی، خود را از محیط پیرامون آگاه می­سازند این ادراک و سازمان­بندی تحریکات، ادراک حسی نامیده می­شود. هنگامی که مددجویی در یک موسسه مراقبت بهداشتی پذیرفته می­شود با محرک هایی که از نظر کمیت و کیفیت نسبت به محرک های آموخته شده قبلی متفاوتند روبرو می­شود و همین امر منجر به ایجاد تغییرات حسی در وی می­گردد. بیماری که در بخش ICU بستری می­شود از یک سو به دلیل شرایط بحرانی و از سوی دیگر به علت اقدامات درمانی پیچیده­ای که روی او صورت می­گیرد، در معرض گرانباری و یا محرومیت حسی است. این مطالعه با هدف تعیین تجارب حسی بیماران بستری در ICU انجام گرفت.

  روش کار: این بررسی یک مطالعه توصیفی است. حجم نمونه ۴۵ نفر و نمونه­گیری به روش تصادفی ساده صورت گرفت. جهت گردآوری داده­ها از پرسشنامه­ای مشتمل بر ۳ بخش استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده­ها نیز از آمار توصیفی استفاده شد.

  یافته­ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داده که واحدهای مورد پژوهش در بیش از ۸۰% موارد به هیچ وجه، خیلی کم و یا فقط در بعضی موارد دریافت حسی ناخوشایند را تجربه کرده بودند (فاقد گرانباری حسی). اما بررسی واکنش های عاطفی نشان داد که ۸/۳۹% درد، ۵/۱۸% اضطراب، ۱۲% ترس، ۴/۷% خشم و عصبانیت و ۹/۰% احساس نفرت را تجربه کرده بودند که به نظر می­رسد احتمالاً به دلیل محرومیت حسی ناشی از کمبود ملاقات با خانواده و کمبود آگاهی در مورد بیماری باشد.

  نتیجه­گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر بیماران در ICU واکنش­های عاطفی ناخوشایند متعددی را تجربه می­کنند. جهت به حداقل رساندن این تجارب آموزش به بیمار و افزایش زمان ملاقات پیشنهاد می­گردد.