زمینه و هدف: سیکلوفسفامید یکی از داروهای رایج در درمان سرطان است. سیکلوفسفامید روی جفت اثر سوء میگذارد و در زنان آبستن، ناهنجاری زا است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات محافظتی تجویز همزمان مسنا و اسانس باریجه در برابر سمیت سیکلوفسفامید در بافت جفت موش صحرایی بود.
روش کاز: ۲۲ سر موش صحرایی ماده آبستن به طور اتفاقی در ۳ گروه تقسیم شدند: ۱) کنترل (سرم فیزیولوژی) (تعداد ۷ موش)، ۲) سیکلوفسفامید ۱۵mg/kg)) (تعداد ۷ موش) و ۳) سیکلوفسفامید ۱۵mg/kg))، مسنا ۱۰۰mg/kg)) و باریجه ۲۰۰mg/kg)) (تعداد ۸ موش). داروها در روز سیزدهم آبستنی به صورت داخل صفاقی تجویز و موشها در روز بیستم آبستنی آسان کشی شدند. جفتها جدا و پس از مطالعه ماکروسکوپی فیکس شدند. مقاطع بافتی ۵ میکرومتری آماده، رنگ آمیزی و با میکروسکوپ نوری مطالعه شدند.
یافته ها: سیکلوفسفامید وزن، ضخامت و طول قطرهای کوچک و بزرگ جفت را کاهش داد. از نظر بافت شناسی، ضخامت لایه های لابیرنت و بازال را کاهش داد و موجب نکروز و پرخونی در این لایه ها شد. تعداد سلولهای غول پیکر را کاهش داد و باعث جمع شدگی هسته آنها شد (۰,۰۵>p). تجویز مسنا و اسانس باریجه روی مورفومتری جفت نسبت به گروه سیکلوفسفامید اثری نداشت (۰,۰۵<p)، اما در سطح بافتی توانست ضخامت ناحیه بازال و تعداد سلولهای غول پیکر را افزایش دهد ( ۰,۰۵>p )همچنین توانست مانع از جمع شدگی هسته، نکروز سلولهای غولپیکر و اسپانژیوتروفوبلاست در لایه بازال شود و پرخونی در ناحیه لابیرنت را کاهش دهد (۰,۰۵>p).
نتیجه گیری: تجویز مسنا و اسانس باریجه بافت جفت موش صحرایی آبستن را در برابر اثرات توکسیک سیکلوفسفامید محافظت میکند.
.png)
.png){kind=small}
