زمینه و هدف: آلودگیهای انگلی یکی از مشکلات مهم بهداشتی در سراسر جهان به ویژه در کشورهای در حال توسعه میباشند. با توجه به اهمیت اپیدمیولوژیکی بیماریهای انگلی و ضرورت تعیین شیوع انگلها در مناطق و جوامع مختلف، مطالعه حاضر به تعیین میزان شیوع انگلهای روده ای در بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاههای بیمارستان  بقیه الله^(عج) تهران پرداخته است.

روش کار: این تحقیق یک مطالعه توصیفی- مقطعی گذشته نگر است که در آن گزارش آزمایش مدفوع تمام مراجعه کنندگان (۷۰۹۷۸ نفر) به آزمایشگاههای مرکزی و اورژانس بیمارستان بقیه الله طی سالهای ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۳ مورد ارزیابی قرار گرفت. طی این دوره، نمونه مدفوع بیماران حداقل در یک نوبت به روشهای لام مستقیم و فرمالین- اتیل استات بررسی شد. اطلاعات بدست آمده با کمک نرم افزار SPSS-۱۶ و با استفاده از شاخصهای آماری توصیفی مورد ارزیابی و آنالیز قرار گرفتند. برای مقایسه فراوانی از آزمون مجذور کای استفاده گردید.

یافته ها: از تعداد ۷۰۹۷۸ نفر مراجعین این مطالعه، ۴۲۴۲۱ (۷۷/۵۹%) مرد و ۲۸۵۵۷ (۲۳/۴۰%) نفر زن بودند. تعداد ۲۶۱۷ (۷/۳%) نفر به انگلهای روده ای آلوده بوده که از این تعداد ۱۸۴۱ (۳/۷۰%) نفر را جمعیت مردان و ۷۷۶ (۷/۲۹%) نفر را جمعیت زنان به خود اختصاص دادند. تعداد و میزان شیوع انگلهای بیماریزا و غیربیماریزای روده ای به ترتیب (۲۳/۸۷%) ۲۲۸۳ و (۷۶/۱۲%) ۳۳۴ تعیین شد. همچنین شیوع کرمها و تک یاختههای روده ای در جمعیت آلوده به انگل به ترتیب ۴۲/۰% و ۵۷/۹۹% تعیین گردید. بلاستوسیستیس هومینیس و پس از آن ژیاردیا لامبلیا از بیشترین شیوع برخوردار بودند.

نتیجه گیری: شیوع انگلها در این مطالعه نسبت به شیوع گزارش شده در سایر مطالعات کمتر است. در این زمینه، اختلاف منطقه جغرافیایی، فصل، طول مدت و نوع مطالعه (گذشته یا آینده نگر بودن)، حجم نمونه و جامعه مورد بررسی ممکن است از جمله عوامل موثر باشند. شیوع بالاتر بلاستوسیستیس هومینیس در مقایسه با انگلهای دیگر، میتواند توجه بیشتر محققین را به افزایش کیفیت تشخیص آزمایشگاهی و بالینی این تک یاخته جلب کند