۳ نتیجه برای موضوع مقاله: ارتوپدی
یوسف محمدی کبار، احد اعظمی، طاهره اکراسرایان، فرهاد پورفرضی، محمد نگارش،
دوره ۲۱، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: استئوآرتریت زانو عامل مهمی برای درد و ناتوانی در افراد جامعه به شمار میرود که در پژوهش حاضر به بررسی عوامل خطر استئوآرتریت اولیه زانو در بیماران با شکایت درد زانو و ارتباط آنها با استئوآرتریت زانو پرداخته میگردد.
روش کار: ۸۷ نفر در هر گروه وارد مطالعه شدند و از نظر سنی همسانسازی گردیدند. گـروه مورد از بین خانمهای زیر ۵۰ سال که با شکایت درد زانو مراجعه کرده بودند و گروه شاهد نیز از میان بیماران با سن زیر ۵۰ که با شکایت درد زانو و بدون یافتههای رادیولوژیک اوستئوآرتریت، انتخاب گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد میزان استئوآرتریت زانو با شاخص توده بدنی ارتباط معنیداری دارد (۰/۰۰۱=p). ارتباط استئوآرتریت زانو با میزان ESR معنیدار نبود ولی افزایش CRP با p-value برابر با ۰/۰۱ با ریسک حدوداً ۳/۵ برابری افزایش استئوآرتریت زانو همراه بود. با افزایش میزان تحصیلات، میزان استئوآرتریت زانو کاهش پیدا کرد (۰/۰۲۲=p). افزایش میزان فعالیت سرپایی شبانه روزی به طور معنی داری با افزایش استئوآرتریت زانو ارتباط داشت (۰/۰۳۲=p). در بررسیهای انجام شده استئوآرتریت زانو با نوع سرویس بهداشتی مورد استفاده، استفاده از پله ارتباط آماری قابل توجهی از نظر آماری نداشت.
نتیجه گیری: استئوآرتریت زانو با شاخص توده بدنی؛ میزان تحصیلات، شاخص CRP و میزان فعالیت شبانه روزی ارتباط دارد و توصیه میشود که با کمکردن وزن در افراد با شاخص توده بدنی غیرطبیعی، ورزش و بهبود سبک زندگی از میزان بروز استئوآرتریت زانو و ناتوانی ناشی از آن کاسته شود.
شفق علی عسگرزاده، محمد نگارش، وحیده آقامحمدی، نازلی جواهری، جواد علی عسگرزاده، سودا میکائیلی میرک،
دوره ۲۱، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۴۰۰ )
چکیده
نوروآرتروپاتی به واسطه از بین رفتن احساس درد در مفصل ایجاد میشود. این عارضه بیشتر اندام تحتانی بیماران بهخصوص پا و مچ پا را درگیر می‌کند. در این مقاله، یک مورد نادر از نوروآرتروپاتی که همزمان مچ دست و مچ پای یک مرد ۳۹ ساله بدون سابقه دیابت را درگیر کرده است، گزارش میشود. نوروآرتروپاتی همزمان در دو مفصل و بروز آن در نقاط غیرمعمول بدن مانند مچ دست بسیار نادر بوده و ممکن است منجر به تشخیص اشتباه و درمان نادرست شود.
معصومه متین، ناهید کیانمهر، عباس طباطبایی، مهرناز کجباف والا، مرضیه یاسین،
دوره ۲۳، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: هدف این مطالعه بررسی اثر سوزن خشک بر درد و آستانه فشاری درد در بیماران با کمردرد مزمن غیراختصاصی بود.
روش کار: در این مطالعه، ۲۹ بیمار مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (۱۴ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) شرکت نمودند. مداخله سوزن خشک برای عضلات کوادرتوس لومباروم، گلوتئوس مدیوس و مولتیفیدوس کمری در ۶ جلسه انجام گرفت و گروه کنترل صرفاً فعالیتهای روزمره زندگی را دنبال نمودند. متغیرهای درد، و آستانه فشاری درد در پیش آزمون، پس آزمون و دوره پیگیری ارزیابی شدند. درد متغیری بود که دارای دوره پیگیری سه ماهه نیز بود. آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری ترکیبی با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی جهت بررسی اثر مداخله به کار رفته بر پیامدهای مورد مطالعه به کار بُرده شد.
یافته ها: سه جلسه درمان سوزن خشک منجر به تغییر معنی دار شدت درد نشد؛ ولی پس از پنج جلسه اِعمال سوزن خشک کاهش معنی دار شدت درد مشاهده شد (P< ۰,۰۵) که این تغییرات تا یک و سه ماه پس از پایان مداخله معنی دار باقی ماند (< ۰,۰۵ P). علاوه بر این؛ آستانه فشاری درد پس از پنج جلسه درمان سوزن خشک با تغییرات معنی داری مواجه شدند (۰,۰۵ < P) که این تغییرات نیز در دوره پیگیری یک ماهه به طور معنی داری باقی ماندند ( <۰,۰۵ P).
نتیجه گیری: سوزن خشک نقاط ماشه ای عضلات کوادرتوس لومباروم، گلوتئوس مدیوس و مولتیفیدوس کمری میتواند باعث بهبود درد و آستانه فشاری درد، در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی شود.
.png)
.png){kind=small}
