مقالات این مجله با دسترسی آزاد توسط دانشگاه علوم پزشکی اردبیل تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
زمینه و هدف: مهار منتشر قشری دپولاریزاسیون خود انتشار یابنده نورونی-گلیایی است که معتقدند نقش مهمی در اختلالات نورولوژیک مختلف همچون صرع و میگرن همراه با حمله ناگهانی دارد. ابتدا یک دوره تحریک پذیری کوتاه مدت وجود دارد که بلافاصله با مهار یاختههای عصبی دنبال می شود و سپس با یک فاز تحریک پذیری ثانویه طولانی مدت ادامه پیدا می کند. هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط بین فاز ثانویه مهار منتشر SD و تخلیه های انفجاری تشنجی آمیگدال جانبی در موش صحرایی می باشد.
روش کار: موشهای صحرایی نر نژاد ویستار، در محدوده وزنی 350-250 گرم مورد استفاده قرار گرفتند. این مطالعه روی مقاطع زنده آمیگدال موش صحرایی انجام شد که در آن با KCl ، مهار منتشر شونده ایجاد گردید. با کاربرد بیکوکولین در غلظت زیر آستانه تشنج به مدت 45 دقیقه، مهار منتشردر ثبت برون یاختهای منجر به ایجاد پتانسیلهای میدانی حمله ای و بین حمله ای شد.
یافته ها: بعد از ایجاد مهار منتشر در آمیگدال جانبی، استفاده از آنتاگونیست گیرندههای گلوتامات (AMPA ,NMDA) و مهار کننده کانالهای پتاسیم و کلسیم همچون AP5 ، CNQX ، TEA و وراپامیل به طور معنی داری دامنه پتانسیلهای میدانی پس سیناپسی تحریکی بعد از مهار منتشر را کاهش داد.
نتیجه گیری: نتایج بر نقش احتمالی مهار منتشر به عنوان سازوکاری برای وقوع صرع لوب گیجگاهی در بافتهای عصبی مستعد با افزایش تحریک یا کاهش مهار دلالت دارد. مطالعه فاز تحریک پذیری ثانویه، فهم ما از ساز وکار عملکرد مهار منتشر در اختلالات نورولوژیک را زیاد میکند. این یافتهها ممکن است راههای درمان صرع را بهبود بخشند.
Ghamkharnejad G, Shahabi P, Sadighi M, Sadeghzadeh B. The Possible Role of Cortical Spreading Depression on Seizure Induction in Rat Lateral Amygdale. J Ardabil Univ Med Sci 2014; 14 (1) :37-46 URL: http://jarums.arums.ac.ir/article-1-254-fa.html
غم خوار نژاد غزاله، شهابی پرویز، صدیقی مینا، صادق زاده بهناز. نقش احتمالی موج مهار منتشر قشری بر القاء تشنج در آمیگدال جانبی موش صحرایی. مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل. 1393; 14 (1) :37-46
.png)
.png){kind=small}
