|
اثر تجویز دوزهای مختلف متفورمین بر یادگیری و حافظه فضایی در موش صحرایی دیابتی
|
محمد حسین اسماعیلی*    ، زهره روزبهانی |
| گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران ، mesmaili@qums.ac.ir |
|
|
چکیده: (4998 مشاهده) |
زمینه و هدف: مطالعات اپیدمیولوژیک نشان داده اند که خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در بیماران دیابتی افزایش مییابد. مطالعات تائید کردهاند که متفورمین باعث بهبود عملکرد شناختی بیماران دیابتی میشود. هدف این مطالعه بررسی اثرات متفورمین بر یادگیری و حافظه موش های دیابتی و غیردیابتی بود.
روش کار: حیوانات به دو گروه تقسیم شدند: گروه سالم شامل زیر گروههای کنترل، سالین و متفورمین که سالین یا متفورمین با دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم دریافت کردند و گروه دیابتیک شامل زیرگروههای دیابتی، دیابتی+ سالین و دیابتی+ متفورمین که موشهای دیابتی بودند که به مدت 20 روز سالین و متفورمین (100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم) دریافت کردند. دیابت به وسیله تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین ایجاد شد.
یافته ها: متفورمین (500 میلی گرم بر کیلوگرم) یادگیری موش های نرمال را مختل ولی حافظه را بهبود بخشید. همچنین نتایج نشان داد که متفورمین به صورت وابسته به دوز، یادگیری و حافظه را در موش های دیابتی بهبود میبخشد، به گونهای که موشهای گروه دیابتی+ متفورمین در مقایسه با موشهای دیابتی+ سالین سکوی نجات را در زمان کمتر و با طی مسافت کمتر پیدا کردند. همچنین در آزمایش به خاطرآوری متفورمین، درصد زمان سپری شده و مسافت طی شده در ربع هدف را افزایش داد.
نتیجه گیری: تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین باعث کاهش یادگیری و حافظه میشود و درمان با متفورمین میتواند یادگیری و حافظه را به صورت وابسته به دوز افزایش دهد و بنابراین برای درمان اختلالات شناختی بیماران دیابتی میتواند مفید باشد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: استرپتوزوتوسین، متفورمین، یادگیری، حافظه، موش دیابتی |
|
|
متن کامل [PDF 355 kb]
(1749 دریافت)
|
نوع مطالعه: مقاله اصیل |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی
دریافت: 1397/1/30 | پذیرش: 1397/6/30 | انتشار: 1397/7/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.png)
.png){kind=small}
